Przedstawiamy przypadek Dixana, mającego spore problemy z aparatem ruchu-zdiagnozowany szpat. Opis przypadku nadesłany przez właścicielkę.

DIXAN, 16 LAT, KOŃ PEŁNEJ KRWII ANGIELSKIEJ, SZPAT

HISTORIA KONIA: Koń niestety bardzo szybko zajeżdżony w wieku ok. 2,5 roku. Zakupiony jako trzy latek przez właścicielkę. Na szczęście nie miał do czynienia z wyścigami i treningiem pod tym kątem. U obecnej właścicielki użytkowany czysto rekreacyjnie i to im kompletnie nie przeszkadza. Jedni trenują i startują w zawodach a jeszcze inni spędzają czas tak jak my głównie jeżdżąc w tereny i spędzając miło czas w swoim towarzystwie.

PROBLEM: Z biegiem czasu zaczęły się problemy zdrowotne najpierw bolesność pleców i syndrom kissing spine aż po zdiagnozowanie na początku tego roku zwyrodnień stawów skokowych w kończynach miednicznych tzw. szpat. Zaczęło się od niewinnego odcinania/gubienia od czasu do czasu podczas jazdy naprzemiennie raz to lewej a raz to prawej zadniej kończyny. Następnie w styczniu tego roku pojawił się problem z podawaniem nóg w coddziennej pielęgnacji kopyt w zadnich nogach. 

OBJAWY: Niechęć do ruchu po twardym jak i miękkim podłożu, kulawizna i sztywność typowa do obecnej pory roku (jesienią i zimą objawy są bardziej nasilone).

PROFILAKTYKA: Długie rozgrzewki w stępie, wizyty fizjoterapeuty, hirudoterapia, ochraniacze magnetyczne, suplementacja chondroprotetykami i ziołami dodatkowo.

SUPLEMENTACJA HEMPQUALIZER: Stosowany naprzemiennie Hempqualizer i Hempqualizer + w dawce 2 ml lub 1 ml dziennie w zależności od stosowanej pasty. Koń chętniejszy do podawania nóg podczas czyszczenia. Obecnie od 3 msc. rzadko użytkowany pod siodłem. W ruchu luzem lub pracy z ziemi sztywności są mało zauważalne a po rozgrzewce nie widać ich kompletnie. Koń chętniejszy do ruchu i weselszy. Przy okazji stosowania tych past idealnie sprawdzają się w sytuacjach stresowych dla mojego konia. Transport, który nie należy do ulubionych jego czynności nie stresuje go już tak bardzo jak wcześniej i co najważniejsze znacznie szybciej ładuje się do przyczepy lub koniowozu a samą jazdę do celu znosi ze stoickim spokojem.